MAZLUM sıf. ve a. (ar. mazlum).
1. Zulüm görmüş, haksızlığa uğramış, ezilmiş bir kimse, bir grup, bir ulus vb. için kullanılır: Alma mazlumun ahım, çıkar aheste aheste (Atasözü). Mazlum milletler.
2. Uysal, sessiz, yumuşak huylu kimse, bunu açığa vuran şey için kullanılır: Mazlum bir çocuk. Mazlum bir sesle konuşmak. Mazlum bakışlar.