MEDİNE a. (ar. medine). Esk.
1. Şehir, kent.
2. Medinet-Cın-Nebi. peygamber kenti; Yesrib, Medine kenti. || Medinet-ür -Resullullah, Allah'ın elçisinin şehri; Medine. || Medinet-üs-selam, Bağdat.

—Tar. Arap ülkelerinde, özellikle de Fas’ ta, kentin yeni bölümlerine ya da semtlerine karşıt olarak, eski kent.