MEFER, -rrl a. (ar. firar’dan meferr). Esk.
1. Kaçacak, sığınacak yer.
2. Eyn-el -mefer, “kaçacak yer yok mu?” anlamında korku ve dehşeti belirtmek için kullanılır.

—isi. Sözcük, Kuran’da "firar” anlamında kullanılır (LXXV, 10).