MEKFUL sıf. (ar. mekful). Esk. Kefil olmuş.

—İsi. huk. MekfulCın anh, kefilin, kendisine kefil olduğu kişi. || MekfulCın bih, kefilin ödemeyi ya da teslim etmeyi kabul ettiği şey. || MekfulCın leh, alacağı için kefil bulan kişi. (Örneğin, borca kefalette, mekfulun leh, alacaklı olan kişidir.)