MELAİB çoğl. a. (ar. mefab' ın çoğl. me- Iafİb). Esk.
1. Oyun oynanacak yerler, oyun yerleri.
2. Oyunlar: "Bu oyunlar koşmak, at ve araba yarıştırmak, cirit atmak, aidim atlamak ve yumruk uruşturmak gibi melâibden ibaret olup..." (Mehmet Tevfik, XIX. yy.).
3. Oyuncaklar.