MEMLEKET, -ti a. (ar. memleket).
1. Bir ulusa ait toprakların tümü; ülke: Yabancı memleketleri gezmek. Memleketin her tarafını görmüş olmak.
2. Bir kimsenin doğup büyüdüğü yer; yurt: Memleketine dönmek. Memleketten haber beklemek. Memleket özlemi çekmek.
3. iklimi, ürünleri vb. bakımından ele alınan bölge, yöre: Burası ne soğuk bir memleket. Buğday, tütün memleketi.
4. Bir ülkede yaşayanların tümü; halk: Memleket bu olay yüzünden kan ağlıyor.