MENKUT, sıf. (ar. nokta’ dan menkü(, dişi, menkuta). Esk. Noktalanmış, nokta konmuş: Huruf-ı menkuta. (HURUF)

—Ed. Ebcet hesabı yoluyla ve yalnız arap abecesindeki noktalı harflerin sayı değerinin hesaba alınmasıyla düşürülen tarihe verilen ad. (Ûrn.: "Oldu tarihi rıhleti menkut. Etti Osman Elendi azmi beka". ikinci dizenin arap abecesi ile yazımında ye, te, ye, se, nun, fe, ye, ze, be, kaf harflerinin sayısal değeri toplanınca hicri 1219 tarihi çıkar.) [Mu'cem, cevher, cevheri, cevherdar, gevher, güher de denir.]