MEŞREP a. (ar. meşreb) Esk.
1. Yaradılış, huy, karakter.
2. Davranış biçimi.
3. Su içilecek yer.
♦ sıf.... meşrep, yaradılışı, huyu, belirtilen nitelikte olan: haifif-meşreb (HAFİFMEŞREP), katender-meşreb ( KALENDER MEŞREP), rind-meşrep (kalender, derviş yaradılışlı).
Kaynak: Büyük Larousse