MEŞGUL sıf. (ar. şuğl, iş, uğraşılacak şey’den meşgul).
1. Bir iş yapmakta, bir şeyle uğraşmakta olan kimse için kullanılır: Şu anda meşgul, rahatsız edilmek istemiyor. Doktor meşgul, sizi kabul edemeyecek.
2. Her an yapmak zorunda olduğu bir işi bulunan kimse için kullanılır: Babam çok meşgul bir insandır.
3. Dalgın, düşünceye dalmış kimsenin durumunu anlatmak için kullanılır: Kafam çok meşguldü, söylediğinizi anlayamadım.
4. Tutulmuş, başkası tarafından işgal edilmiş ya da o anda kullanılmakta olan bir yer ya da bir şey için kullanılır: Toplantı salonu meşgul, şimdi kullanamazsınız. Telefon şu anda meşgul.
5. Meşgul çalmak, telefondan söz ederken, aranan numaranın meşgul olduğunu belirten bir sinyal çalmak: Annemi arıyorum, telefon sürekli meşgul çalıyor. || Bir kimseyi meşgul etmek, onun zamanını almak, onu uğraştırmak, dikkatini dağıtmak; oyalamak: Beni meşgul etme, ders çalışıyorum. Bu küçük dükkân beni bütün gün meşgul ediyor. Çocuğu biraz meşgul et, ben şimdi geliyorum. || Meşgul olmak, vaktini vermek, uğraşmak; oyalanmak; ilgilenmek: Bizimle hiç meşgul olmadılar. Bir şeyle meşgul olman gerekli.

—Telekom. Meşgul işareti, bir arayana, aradığı aboneye ait hattın meşgul olduğunu ya da belli bir yerde hiçbir organın bağlantıyı sağlamak için kullanılabilir durumda olmadığını bildiren işaret.