METOT a. (fr. mâthode: yun. methodos' tan).
1. Yöntem.
2. Bir tekniğin, bir bilimin öğrenilmesine olanak veren kuralların tümü; bu kuralların bulunduğu, uygulandığı yapıt: Şarkı metodu. Keman metodu.

—Fels. — YÖNTEM.

—Müz. Bir çalgının ya da şarkı söyleme sanatının en çabuk ve en iyi biçimde öğretilmesini, amaçlayan eğitsel yapıt. (Metotlarda, çalgının ya da gırtlağın özelliklerinden ileri gelen teknik güçlüklerin aşılmasını sağlayan alıştırmalar, etütler ve ele alınan çalgı ya da ses için oluşturulmuş repertuvardan seçmeler yer alır. Batıda, çalgıların her biri için birçok metot yazılmıştır. Geleneksel türk çalgılarından ut, tanbur, kanun, ney ve bağlama için metot denemeleri vardır.)

—İş örgüt. Metot mühendisliği servisi, sanayide. özellikle imalat süreçlerini belirlemekle görevli servis.