MEVHUM sıf. (ar. vehm'den mevhum). Esk. Aslı olmadığı halde var sanılan, kuruntuya dayalı; sanal: dünyada lemsi ve müşahedesi nâ-kabil her ne var ise mevhum veya madum hükmünde tutmak isterler" (Namık Kemal, XIX. yy.).

—Esk. mat. SANAL'ın eşanlamlısı. || Mevhum adet, sanal sayı.