MEZUN sıf (ar. me"zun).
1. Bir okulu bitirerek diploma almış kimse için kullanılır: Lise mezunu. Hukuk fakültesi’nden mezun, ilkokul mezunları. Hangi okuldan mezunsunuz?
2. Bir işi yapması için kendisine yetki verilmiş kimse için kullanılır; yetkili: Ben bu işi yapmaya mezun değilim.
3. Esk.
izin verilmiş, ya da izin almış kimse; izinli.
4. Mezun olmak,
bir okulu bitirerek diploma almak.
Kaynak: Büyük Larousse