MEZRA a. (ar. mezrar ve mezraca). Esk.
1. Ekim yapılacak yer, tarla.
2. Tarımla uğraşmak için oturulan, köyden küçük yerleşme birimi. (Geçici kırsal yerleşmeler olan mezralar, ambar, barınak, ağıl gibi yapılardan oluşur. Birçoğu, zamanla sürekli oturulan köylere, kasabalara, hatta Elazığ örneğinde olduğu gibi kente dönüşmüştür. En yaygın olduğu bölgeler, D. ve G.D. Anadolu'dur.) [Bazı yörelerimizde mezra, mezre, mezrea da denir.]
Kaynak: Büyük Larousse