MIZMIZ sıf. ve a.
1. Her şeyde bir kusur bulan, her şeyden yakınan kimse için kullanılır: Ne mızmış adammış, iki saattir bir elbise beğenemedi.
2. Aşırı tembel, ağırkanlı kimse için kullanılır; mıymıntı: Bu mızmızın yüzünden filme yetişemedik.