MİLAKA a. (ar mıh aka). Esk.
1. Tahta kaşık.
2. Milaka-tıraş, tahta kaşık yapan kimse.
—Hat. Hattatların kullandıkları küçük tahta kaşık. (Mürekkep yapımında is ve arap- zamkı eriyiğinin karıştırılmasında ya da lal, sürh gibi boya maddelerinin hokka ve kâğıda aktarılmasında kullanılıyordu.)
Kaynak: Büyük Larousse