MİSAFERET a. (ar. misaferef). Esk.
1. Misafirlik, konukluk: "Fakat misaferet kabul etmemekte ısrarımı görünce..." (Neyzen Tevfik).
2. Yolculuk, seyahat.

—Tar. OsmanlI devletinde sefer sırasında savaşılan ülkenin elçisini, elçilik mensuplarını, halkından olan tüccar, gezgin, gemici gibi kişileri bir yerde oturmaya zorunlu tutarak gözaltına alma.