Can Dündar’a selamım siyasi değil samimiydi
Çıkardığı albümlerle olduğu kadar liderlik ettiği sosyal sorumluluk projeleriyle de Türkiye’de ilk sıralarda yer alan Gülben Ergen, Sözcü Pazar’a konuştu.
Türkiye’de kabul edilmesi gereken ve asla kimsenin yarışamayacağı birkaç isimden biri o. Her adımı takip ediliyor, hatalarıyla, sevaplarıyla sınırsızca seviliyor ya da acımasızca eleştiriliyor. Kısa süre önce bir de kitap çıkaran Gülben Ergen, çocuklarına duyduğu muhteşem sevgiyi, sosyal medyadaki güçlü konumunu kısacası on parmağındaki on marifeti de bizler için kelimelere döktü. Beş yılda ilmek ilmek kurduğu ‘Çocuklar Gülsün Diye Derneği’ aracılığıyla 32. Okulunu açmaya hazırlanan Gülben Ergen büyük bir heyecanla yeni okul müjdesini verdi. Her adımında zirvedeki yerini biraz daha sağlamlaştıran güzel isim, tüm sorularımızı büyük bir içtenlik ve samimiyetle yanıtladı.
– Hayatınızın bu döneminde kendinizi nasıl hissediyorsunuz?
Heyecanlı, mutlu, öğrenmeye, yenilenmeye hep açık… Belki de bu dönem için değil genel hislerim…
– Neredeyse kimse sizin kadar yakın mercek altına alınıp izlenmiyor. Bu koşullar altında nasıl bir hayatınız var?
Mesleğimin zorluklarından biri bu. Artık alıştım, yadırgamıyorum ama sınırlarımdan da vazgeçmiyorum. Hayatımı içimden geldiği gibi, yaşam felsefeme, değerlerime uyumlu olarak istediğim gibi yaşıyorum.
KİBİRLİLİK FITRATIMDA YOK
– Gıcık değilsiniz, kibirli değilsiniz, aksine alçak gönüllüsünüz. Bunları bünyede toplayabilmek için ne yaptınız?
Saydıklarınız benim fıtratımda yok, hiç olmadı. Ne çocukluğumda, ne öğrencilik yıllarımda kibirli yada gıcık olmadım. Yapıma, yaşam felsefeme ters. Inançlı olup alçak gönüllü olmamak inançların tümüne ters zaten.
KENDİME VAKİT AYIRDIĞIMDA OYUN OYNUYORUM
– Geceleri ne yapıyorsunuz? Evde, el ayak çekildikten sonra…
Hahaha… Güzel soru… Bizim evde el ayak akşam dokuz itibarı ile çekiliyor ama bu dokuz buçuğu da bulabiliyor. Sadece duruyorum desem yeridir çünkü durmaya ihtiyacım oluyor. Şahane dvd ler alıyorum kitap evlerinde geçirdiğim uzun zamanlarda. Bazen filme bile konsantre olamayacak kadar kafamı dinleme ihtiyacım oluyor o zaman iki oyunum var CandyCrush ve HayDay onlara gömülüp, seviye yükseltiyorum (gülüyor) Eşimle günün dedikodusunu yapıyoruz, ertesi güne hazırlamam gereken şeyler varsa onları yapıyorum. Okuyabilirsem kitap okuyorum, okuyamazsam kendime çok kızıyorum. İşte böyle
ÇOCUKLARIN ÖLÜM HABERLERİ BENİ KAHREDİYOR
– Üç çocuk, albüm hazırlıkları, sabah programı, sosyal sorumluluk projeleri… Bu yoğunluğun içinde en çok neler enerjinizi emiyor?
Kimse ve hiçbir şey enerjimi çoçuklara yapılan şiddet ve ölüm haberleri kadar ememiyor. Kahroluyorum! Bir çocuğun canı yanmış, ben bunu duymuşum, okumuşum ise o zaman şahit yazıyorum kendimi yaşanan her ne ise… Bir gün iki gün değil, günlerce kendime gelemiyorum. Kobani den kaçarken cesedi kıyıya vuran minik Aylan için yaşadığım çaresizlik bir ömür boyu geçmeyecek mesela… Özgecan’ın ölüm biçimi ile, ardında bıraktığı ailesinin soluk alıp acılarını içlerine nasıl gömdüklerini bilmek içimi yakıyor mesela…Şehit edilen askerimizin, polisimizin geride kalan evlatları, eğitim alamayan, sokakta dilenmek zorunda kalan evlatların içinde bulundukları durumlar içimi yakıyor mesela… Soma da yaşanan maden faciasını hala unutamıyorum mesela… Duyduğum gördüğüm her acıya şahit yazıyorum kendimi…
– Bir günün temposu nedir sizin evde? Trafiğin karıştığı durumlar oluyor mu?
Trafik en çok saatlerini şaştığı saatler çocukların programları ile ilgili bizim evde. Ev ödevini unutan, baskete giderken ayakkabısını unutan, arkadaşını eve davet etmek isteyenle arkadaşına gitmek isteyen. (Gülüyoruz) Benim işim gücüm, randevum, toplantım hiç aksamaz ve onların okulda olduğu saatler içinde sınırlıdır zaten. Çocuklar bir alem…
SİYASETE İLGİM SIFIRIN ALTINDA
– Gündemi nereden takip ediyorsunuz? Çünkü olup bitenlerle ilgili hep bir paylaşımınız var. Peki ya siyasetle ne kadar ilgilisiniz?
Gündemi takip etmeden sırf şarkısıyla, konseriyle meşgul olan biri değilim, olmayacağım. Kendime ve hayata saygım var. Elimizde akıllı telefonlar, hayatın her yerinde internet, başucumda gazete Nasıl haberdar olmam ki? Siyasete ilgim sıfırın altında, ama insana ilgim çok derin ve hassas…
ŞİDDETİN, TERÖRÜN, SAVAŞIN KARŞISINDAYIM
– Türkiye ve dünyada yaşananlar çocuklarınızın geleceği açısından sizi endişelendiriyor mu?
Bundan altı, yedi yıl önceydi. Twitter’ı yeni kullanmaya başladığım zamanlardı sanırım. Memleketimle ilgili endişelerim var demiştim de yine bir farklı linç operasyonu yaşamıştım. Şiddetin, savaşın, terörün susturulamadığı, şahsi menfaatlerin, insanlığın üzerine çıktığı her oluşumun direnişçisiyim kendimce… Ben annemden, ben dinimden, ben yaşamımdaki ustalardan böyle öğrendim, böyle yetiştim, böyle büyüdüm.
ÇOCUKLARIM NE KADAR ÜNLÜ OLDUĞUMU BİLMİYOR
– Çocuklarınız büyüyor. Artık ne yaptığınızın ve ne kadar ünlü olduğunuzun farkındalar mı?
Mesleğimin farkındalar, ne kadar ünlü olduğumun değil

Ünlü olmanın benim mesleğimle sınırlı olmadığını anlattım onlara. Faydalı olmak lazım insana, insanlığa. Ben müziğimi de böyle şekillendiriyorum… Kalbimi koydum diyorum. Çocuklarımın babaları da görsel bir iş yapıyor, anneleri de, amcaları da. Ama bir yandan okuyarak, bir yandan iyi insan olmanın gerekliliklerini önceleyerek mesleğimizi yaptığımızı ve bunların önemini anlatıyoruz çocuklarımıza.
– Oğullarınız ile ilgili nasıl hayalleriniz var? Nasıl kareler canlanıyor gözlerinizi kapadığınızda?
Herkesin evladı nasıl değerliyse benim evlatlarımda o kadar gözümün bebeği, burnumun direği, gözümün dinmeyen yaşı. Hayat öğretmenlerim benim. Varlıklarına şükrettiğim mucizelerim, kahramanlarım benim… Üç ayrı karakter, üç ayrı kişilik. O kadar renkli ve o kadar komik ve eğlenceliler ki… Gözlerimi kapattığımda yaşlar süzülüyor yanağımdan hayallerimin ötesinde hayallerim…
– Mesela Gülben Ergen nasıl bir kaynana olur?
Eyvah! Kendimi terbiye etmem gereken, nefsimi temizlemiş olmam gereken bir konu bu. Sanırım gerçekleri söyleyemeyeceğim tek soru tek cevap hakkımı burada kullanacağım. İçimden geçenleri söylemeyeceğim ama inanın olgun ve saygılı olmaya gayret edeceğim. Düşününce çok güldüğüm bir konu bu ben ve kaynana olmak. Oğullarımın evlenmesi aman Allahım
ALLAH’A SÖZDE DEĞİL ÖZDE İNANIYORUM
– Bu kadar güçlü olmanızın sırrı nedir?
İçim göründüğüm kadar güçlü değildir belki. Sizin sorunuz dışarıdan gördüğünüz fotoğrafla ilintili. Güçlü olmaya çalışırken, çabalarken bunun bir mecburiyet olduğunu fark ettim ve bir vazifeli gibi güçlüyüm aslında. Kırılırım, gücenirim, sıkça ağlarım ama ne fayda, etiket yapışmış üzerime “Gülben halleder …” Öyle olsun, öyle de oluyor… Allah’a sözde değil özde inanıyorum. Bu bana sonsuz bir güç veriyor…
DOSTLARIM SANSÜRSÜZ TANIRLAR BENİ
– Peki siz ilk dertlerinizi kime anlatırsınız? İlk kiminle paylaşırsınız? İlk kimin telefonunu çevirirsiniz?
– Eşime, Nihat a , Elvan’a , Nilhan’a, Nurfer’e, Taşkın’a yani ciğerimi bilen dostlarıma anlatırım sınırsız sansürsüz tanırlar beni. Tasavvuf okurum… Geçmiş yaşam tecrübelerini okurum. Başarılı insanların acılarını kaleme aldıkları biyografileri okur, kendi derdimi hafife alırım.
– Çok zeki ve akıllı olduğunuzu hepimiz biliyoruz, peki siz kimden akıl alırsınız?
Duruşuna hayran olduğum herkesten akıl alırım… Sorarım, danışırım…
– Meslekte öğrendiğiniz en önemli şey nedir?
Bizim meslek karışıktır, zordur, ikilemleri, dönemeçleri fazladır. Kendi doğrularımı mesleğime aktarmak, mesleğimden öğrendiklerimden daha değerli benim yaşamımda ve seçimlerimde.
– O kadar çok hayranınız var ki…İnsanlar sizi neden bu kadar çok seviyor?
Ben beni sevene çok değer veririm, özenirim, sayarım önemserim… Beni yakından tanıyanlar bunu iyi bilirler. Minnetle teşekkür ederim tüm sevenlere…
– Sizi bu hayatta çok mutlu eden minik birkaç şey saymanızı istesem neler olur?
Çocuklarımın sağlıkla yüzü gülsün gerisi akar gider…