MUATTAR sıf. (ar. "ıfrdan mu’attar). Esk.
1. Güzel kokulu, güzel koku saçan: "Ya bu muattar genç vücutların bu uzanan ellerden haşyetle uzaklaşmaları..." (H. E. Adıvar).
2. Muattar saz, bir yeri güzel kokutan, güzel kokulu yapan.