MUBAYAA a. (ar. be/’den mubaya'a). Esk.
1. Satın alma.
2. Mubayaa etmek, satın almak.
3. Mubayaa memuru, satın alma işleriyle ilgili memur.

—'far. Mubayaa ağnamı, OsmanlI devletinde belirli bir fiyat karşılığında koyun, keçi vb. küçükbaş hayvanların alım işlemi. || Mubayaa zahiresi, OsmanlIlar döneminde devlet tarafından üreticiden satın alı nan tahıl.