MUBİD a. (fars. müğ ve bid'den mübid). Esk.
1. Zerdüştlerin ileri gelen din adamı. (Görevlerine göre birkaç sınıfa ayrılan kâhinler mubidlere bağlıydı. Mubidler aynı zamanda hukuk konularıyla da ilgiliydiler; din adına yapılan zulüm yargılamalarıyla ün kazanmışlardı.)
2. Mubid-i mubidan, zerdüştlerin başkanı.
Kaynak: Büyük Larousse