MUHABİR a. (ar. muhabir)
1. Basın ve yayın organlarına haber toplamak, bildirmek ve yazmakla görevli kimse: Gazete muhabiri. Spor muhabiri.
2. Esk. Haber veren, biriyle haberleşen kimse.

—iletiş. Amatör muhabir, para almaksızın iletişim araçlarına görev yapan muhabir || Diplomatik muhabir, diplomatik konularda haber toplayan muhabir || Ekonomi muhabiri, ekonomik konularda haber toplayan muhabir || Foto muhabiri, görevi yalnızca ilgili olduğu konularda fotoğraf çekmek olan muhabir. || İç politika muhabiri, iç politika konularında haber toplayan muhabir. (Siyasi muhabir de denir.) || Parlamento muhabiri, yasama meclisi ile ilgili haber toplayan muhabir. || Polis-adliye muhabiri, polis ve adliye ile ilgili haber toplayan muhabir. || Savaş muhabiri, bir savaş sırasında cephede görev yapan muhabir. || Sendikalar muhabiri, iş, işçi ve sendikalar konusunda haber toplayan muhabir. || Serbest muhabir, bir iletişim organına bağlı olmaksızın her konuda haber toplayan muhabir. || Spor muhabiri, yalnızca spor konularında haber toplayan muhabir. || Stajyer muhabir, herhangi bir iletişim organında henüz kadroya girmemiş muhabir. || Taşra muhabiri, iletişim organının yayımlandığı ya da yayınlandığı yerin dışındaki yerleşim merkezlerinde çalışan muhabir.

♦ sıf. Bank. Muhabir banka, bir bankanın, aralarında yaptıkları bir anlaşmaya dayanarak, kendi şubesinin bulunmadığı bir bölgedeki işlerini yürütmek üzere yetki verdiği bir başka banka.