MUHACERET, -ti a. (ar. muhaceret).
1. Yerleşmek üzere başka bir ülkeye göçme; göç.
2. Muhaceret etmek, yaşadığı ülkeden ayrılmak, göç etmek.
—Tar. Muhaceret i akvam, i.S. IV. yy.'da, Hunlar'ın baskısıyla Orta Asya'dan başlayarak Avrupa’yı etkileyen çeşitli ulusların göç hareketine osmanlı tarihçilerinin verdikleri ad.
Kaynak: Büyük Larousse