MUHALLİL sıf. (ar. tahlilden muhallil). Esk.
1. Çözümleyen, analiz yapan.
2. Haram sayılan bir şeyi helal eden.
—Esk. fiz. Eriten.
—Esk. kim. Çözümleyen.
—Esk. mat. Çözümlemeci.
♦ a. Esk. tıp. Yumruları, şişkinlikleri ya da iltihabı iyileştiren, eriten ilaç.
—isi. huk. Üç talakla boşanmış kadını, eski kocasına helal kılmak için nikâhlayan kişi.
Kaynak: Büyük Larousse