MUHTELİF sıf. (ar. muhtelif)
1. Birbirlerinden farklı özellikler taşıyan kimseler ya da şeyler için kullanılır; değişik; çeşitli: Muhtelit kişilerin düşüncelerini öğrenmek. Muhtelif boylarda şişeler. Muhtelif yollardan aynı sonuca varmak, muhtelif renkler.
2. Esk. Zıt, birbirine uymayan.