MUKALLİT sıf. (ar. taklid'den mukallid). Esk.
1. Bir şeyi ya da kimseyi taklit eden taklitçi: "İran mukallidi şairlerin gazel ve kasideleri..." (F. Köprülü).
2. Bir şeyi kuşanan, takınan.
♦ a. Taklit eden ya da birine benzemeye çalışan kimse.
Kaynak: Büyük Larousse