MUNKALİP sıf. (ar. ınkılab'öan munka- lib). Esk.
1. Değişmiş, dönüşmüş, başka bir biçime girmiş: "Kırizantem, bu handei safa munkalib giryei yetîmi hazân" (Tevfik Fikret).
2. Munkalib olmak, biçim değiştirmek, dönüşmek: "Bu galibiyet hemen mağlubiyete munkalib oluverdi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).