MURABAHA a (ar rubh’lan murabaha). Esk.
1. Malı aşırı kârla satma.
2. Tefecilik, kanunun verdiği kâr oranının üstüne çıkma.

—Huk. Murabaha nizamnamesi. Faiz oranını yılda % 9'la sınırlayan 22 mart 1303 (1887) tarihli tüzük. (1984 yılına kadar yürürlükte kalan bu tüzük, 4 aralık 1984 tarih ve 3095 sayılı Kanuni faiz ve temerrüt faizine ilişkin kanun'la yürürlükten kaldırıldı.)

—İsi. huk. Aşırı faiz şartlı ödünç sözleşmesi. || Murabaha tarikiyle beyi - BEYi murabaha.