MUSAFAHA a. (ar. muşsfaha). Esk. Tokalaşma, el sıkışma: "... o el bu anlayan, acıyan musafahanın manayı hârı ile gevşedi" (A. H. Tarhan).

—ANSİKL. İsi. Musafaha, Hz. Muhammet' in hadislerinde öğütlediği ve kendisinin de uyguladığı sünnetleri arasında yer alır. Bir hadisinde “Birbiriyle karşılaşan iki müslüman dostlukla el sıkıştıkları zaman, daha ayrılmadan ikisi de Tanrı'nın bağışını kazanır” der. Bu nedenle musafaha, Hz. Muhammet’ten beri müslümanlar arasında bir dostluk, kardeşlik belirtisi ve en önemli muaşeret kurallarından biri olarak yerleşmiştir.