MUSALLAT sıf. (ar. musallat).
1. Bir kimsenin, bir şeyin üzerine düşüp rahat bırakmayan.
2. Bir kimseyi bir başkasına (başına) musallat etmek, birini onun başına bela etmek, onun o kimseyi rahatsız etmesine yol açmak.
3. Bir kimseye (başına) musallat olmak, onun başına bela olmak, sürekli onu rahatsız etmek.
4. Bir hayvana, bir yere musallat olmak, sürekli onlara, oraya zarar vermek: Kuşlara musallat olan kediler. Tarlalara musallat olan çekirgeler.