MUTRİB a. (ar. /(râb'dan mu(rıb). Esk.
1. Çalgı çalan, çalgıcı, sazende: "Biriyâ tâ 'at gerekse gel tarîk-i ışka gir / Müfritli vaiz idin sahi imam olsun sana" (Vasfi, XVI. yy.).
2. Mutrib-i felek, Venüs gezegeni.

—Ed. Divan şiirinde içki meclisine katmanlardan biri.

—Gezegenlerin sultanı olarak tanımlanan Güneş'in hizmetinde çalgıcı Zühre (Venüs) gezegeni.

—Müz. Mevlevi ayinleri sırasında, müzik yapan hanendeler (ayinhanlar) ve sazendelerin (neyzenler, kudümzenler, halile- zenler ve başka çalgıları çalanlar) genel adı.