MUVAKKİT a. (ar. tevkiften muvakkit). Esk.
1. Güneşe bakarak zamanı ya da namaz vakitlerini tayin eden kimse: "O zamanki çocuklar için saat yalnız Yenicami saati ve muvakkit de bu saati kuran adamdı" (R. H. Karay).
2. Zamanı tam olarak bildirdi saat, kronometre.
Kaynak: Büyük Larousse