MUVAKKAT -ti sıf. (ar. muvakkat). Esk.
1. Belirli bir zaman süren, sürekli olmayan, geçici.
2. Eğreti.

—Esk. denize. Muvakkat tamir, deniz nakliyatı sigortacılığında bir geminin sefer sırasında gördüğü hasar ya da arızaların uğranacak ilk limanda seferden kalmamasını sağlayacak biçimde geçici olarak onarılması.

—Huk. Muvakkat teminat -TEMİNAT