MÜCAHEDE a. (ar. cehd'den mücahe- de). Esk.
1. Savaşma, savaş,
2. Din uğruna yapılan savaş.
3. İnsanın kendi nefsiyle giriştiği savaş.
—Tasav. Tanrı yolunda ilerleyebilmek için benliğin geçici ve değişik isteklerine karşı koyma savaşı. (CİHAT.)
Kaynak: Büyük Larousse