MÜCEHHEZ sıt. (ar techiz'den mücehhez). Esk.
1. Donatılmış, donanmış: En yeni silahlarla mücehhez bir ordu.
2. Hazırlanmış, hazır duruma getirilmiş.
3. Mücehhez olmak, hazırlıklı bulunmak, kendinde taşımak, kendinde bulundurmak.

—Esk. denize. Donanmış gemi için kullanılır.