MÜDARA a. (ar. müdâra). Esk.
1. Yüze gülüp dost gibi görünme, düşmanlığı gizleyip görünüşte dostluk gösterme: "Kâfi kuvvet tedarik olununcaya değin müdarâ yoluna gidilmek suretini tercih etmişlerdi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Müdara etmek, yüze gülmek, sözde dostluk göstermek.