MÜDAVEMET, -tl a. (ar. müdavemet). Esk.
1. Devam etme, arası kesilmeme.
2. Bir işe aralık vermeden çalışma.
3. Okul, işyeri vb. yerlere devamlı olarak gidip gelme.
4. Müdavemet etmek, çalışkan olmak, yılmamak, devam etmek: " ...fakat Adam Smith bizzat hem Turgo'ya hem de Ouesnay'ye pek çok müdavemet etmiştir" (Ahmet Muammer, Şükrü Kaya).