MÜFSİT sıf. (ar. müfsid). Esk.
1. Bozan, fenalaştıran, kötüleştiren.
2. Ara bozucu, arayı açan, birbirine düşürüp ortalığı karıştıran: "Ulema baştan başa cahil, korkak, menfaatperest ve müfsitti" (R. N.Güntekin).
3. Mütsidi mide, mide bozan, mideyi karıştıran.