MÜHDER sıf. (ar. ihdâr'dan mühder). Esk. Heder edilen, boş yere dökülen, akıtılan (kan için kullanılır).
—isi. huk. Mühder üddem, öldürüldüğü zaman kısas ya da diyet verilmesi gerekmeyen kişi. (Savaş sırasında müslüman olmayanlar arasında olup yanlışlıkla öldürülen müslüman kişi mühder üddem sayılır.)
Kaynak: Büyük Larousse