MÜHÜRLEMEK g. f.
1. Bir yazıyı, bir belgeyi mühürlemek, mühürle işaret koymak: Sağ eli felçli olduğu için mektubun altını mühürlemişti. Nüfus suretlerini mühürlemek.
2. Bir şeyi mühürlemek, onu açılmasını, kullanılmasını önlemek amacıyla mum, plastik ya da metal üzerine mühür basarak kapatmak: Evrakları mühürlemek. Su, elektrik saatini mühürlemek.
3. Bir yeri mühürlemek, orayı (kapısına mühür basarak) kapatmak: Temizlik kurallarına uymayan bir lokantayı mühürlemek.
4. Ağzını mühürlemek, hiç konuşmamak.

♦ mühürlenmek edilg. f. Mühürlemek eylemine konu olmak: Evraklar mühürlendi. Bir ayda üç kez mühürlenen bir lokanta. Ağzı sımsıkı mühürlenmişti.

♦ mühürletmek ettirg. f. Mühürlenmesini; mühürlenerek kapatılmasını sağlamak.