MÜKELLEF sıf. (ar. mükellef).
1. Bir görevi, bir sorumluluğu yerine getirmek zorunda olan; yükümlü: Sen sınıfını geçmekle mükellefsin, bütün ihtiyaçlarını ben karşılarım.
2. Özenle yapılmış eksiksiz, mükemmel: Mükellef bir ziyafet. Mükellef bir sofra.

a. Vergi vermek zorunda olan kimse ya da kuruluş: Vergi mükelleflerinin vergilerini bu ayın sonuna kadar yatırmaları gerekiyor.

—isi. Dinsel görevlerle yükümlü tutulabilmesi için gerekli koşul ve nitelikleri kazanmış kişi.

—Verg. huk. - YÜKÜMLÜ.