MÜLAHAZAT a. (ar. mülâhaza'nın çoğl. mülâhazât). Esk.
1. Düşünceler.
2. Mülahazat hanesini açık bırakmak, bir kimsenin şimdiki gidişine bakarak hemen kesin bir yargıya varmayıp ilerideki gelişmelere göre kesin sözü söyleyebilmek için beklemek.