MÜLEBBES sıf. (ar. mülebbes). Esk.
1. Giyilmiş, üste geçirilmiş elbise için kullanılır: "... yanında çamurlara müstağrak, paçavralarla mülebbes, küçük, pek küçük bir çocuk görmüş idi" (H. Z. Uşaklıgil).
2. Diğerlerinden ayrılması güç, farksız.