MÜLHAKAT çoğl. a. (ar mülhak'm çoğl. mülhakat). Esk.
1. Bir bütüne eklenenler, sonradan katılanlar.
2. Bir merkeze bağlı olan yerler.

—Esk. ask. Osmanlı ordusunda komutanın emir subayına karargâh hizmetlerinde yardımcı olan subay ve astsubay topluluğu.

—Esk. dilbilg. Arapçada üçlü kök olduğu halde dörtlü köklerin çekildiği kalıplara göre çekilen fiiller.