MÜLTEKA a. (ar. mülteka). Esk. Kavuşma, buluşma yeri.

—Esk. biyol. Mûlteka-yı sadef, kıkırdakların birleştiği nokta, mafsal.

—Esk. coğ. MCılteka-l-ebhur, denizlerin birbirine karıştığı nokta. || Mülteka-i enhar, nehirlerin kavşağı.

—isi. huk. Mültekayı nesep, iki ya da daha çok kişinin neseplerinin birleştiği kişi, (iki kardeşin çocuklarının dedesi mültekayı neseptir; yani torunlar dedelerinde neseplerini birleştirirler.)