MÜMATALE a. (ar. mümâtale). Esk.
1. Bir işi, sözü ya da borcu erteleme, savsaklama.
2. Mümatale etmek, ertelemek, savsaklamak: "On bin kesenin tediyesinde mümâtale etmesi hakkında âriz olan şübhâtı te’yid eylemiştir" (Cevdet Paşa, XIX. yy ).