MÜNAZARA a. (ar. münazara).
1. Bir konuda birbirine karşıt görüşlerin ortaya konduğu tartışma. (Bk. ansikl. böl.)
2. Divan edebiyatında birbirinin karşıtı iki kavramın, iki öğenin karşılaştırdığı yapıt. (Bk. ansikl. böl.)
3. Halk edebiyatında âşıkların, belirlenen bir uyağa göre karşılıklı şiir söyleyerek gerçekleştirdikleri yarışma

—AnsIkl. Ed. Münazaralarda yaz ile kış, ok ile yay vb karşı karşıya gelerek kendi üstünlüklerini sıralarlar. Bu karşıt kavram ve öğeler, çoğu kez tasavvuf düşüncesinin sergilenmesi için birer simge olarak kullanılır. Konu, genellikle bir hikâye çerçevesinde işlenir. Bu nitelikteki manzum yapıtlardan bazıları şunlardır: Münazara -i savıp u fd (oruç ile bayramın münazarası) [idris-i Bitlisi], Münazara-i tûti bâ zâğ (Papağanla karganın münazarası) [Nev'i] vb. Şu yapıtlar da mensur münazaradır: Münazara-i sultanı bahar bâ şehriyârı şifâ (Bahar ile kışın münazarası) [Lamii], Münazara-i tîg ü kalem (Kılıç ile kalemin münazarası) [Abdi],