MÜNHANİ sıf. (ar. münhani). Esk. Eğrilmiş, bükülmüş, kemerli: Hattı münhani (eğik çizgi). Sathı münhani (eğik yüzey).

—Esk. mat. Eğri.

♦ a. Eğri: "Harikulade nermin münhanilerle teressüm eden yanakları, mukavemetsiz beyaz ve narin bir çene ile neticeleniyordu" (H. E. Adıvar). Münhani çizmek.