MÜNŞİ, -i sıf. (ar. münşi). Esk.
1. Düzyazıda usta olan sanatçı için kullanılır.
2. Kâtip, yazman.

—Kur. tar. Osmanlı devletinde inşa divanında çalışan ve resmi yazışmaları yöneten yazı ustası görevli. (Bk. ansikl. böl.)

—ANSİKL. Başarılı yazı ustaları arasından sınavla seçilen münşiler, yabancı devletlere gönderilen resmi mektupları kaleme alırlardı. Düzyazının tüm incelik ve ustalıklarını göstererek yazdıkları bu mektuplar, birer inşa örneği sayılırdı. Münşiler tarafından yazıldıktan sonra bir araya toplanan bu yazı örneklerine "münşeat mecmuası" denirdi. Çok bilgili, usta bir yazar olarak münşi, kendi sınıfından olan kâtip, muharrir, yazıcı gibi kişilerin üstünde tutulurdu. Münşi yalnız inşa divanı yazarına özgü bir unvanken, kâtip devlet dairelerinde, muharrir gazetelerde, yazıcı da esnaf dükkân ve loncalarında yazı yazan kişi anlamında kullanılırdı. Tacizade Cafer Çelebi, idrisi Bitlisi ve Feridun Ahmet Bey ünlü münşilerden bazılarıdır.