MÜNTEŞİR sıf. (ar. münteşir). Esk.
1. Yaygın: "O zamana kadar İran nüfuzunun oldukça münteşir bulunduğu bu sahada..." (F. Köprülü).
2. Gazete, dergi, kitap yayımlayan.
3. Herkes tarafından duyulmuş.
4. Münteşir olmak, yaygınlaşmak, yayılmak, herkesçe bilinmek: "Dini İslam Hezreciler beyninde gereği gibi münteşir olduktan başka..." (Cevdet Paşa, XIX. yy).