MÜRTEZİKA a (ar. rızktan osm. mür- tezika). Esk.
1. Ulufe alan kimse
2. Vakıftan para alan kimse.

—Kur. tar OsmanlI devletinde vakıfname kuralları gereğince vakfın gelirinden (gaile) maaş ve tayın alarak geçimlerini sağlayan imam, müezzin, kayyum gibi görevliler. (Eşanlamlı olarak "ehli vezaif" deyiminin de kullanıldığı bu gibi kişilerin aldıkları maaş ve tayınlara “vazife" denirdi).